8
DOSSIER
Waterschaarste
Ruim 70 procent van onze aarde bestaat uit water en maar 30
procent uit land. Die verhouding moet voldoende water voor de
7 miljard inwoners garanderen, zou je denken. Maar toch wordt
water op steeds meer plaatsen schaars. Soms incidenteel, steeds
vaker structureel. Oorzaak: er wordt hier door de groeiende bevol-
king en economische activiteiten meer verbruikt dan de natuur
kan aanvullen. De schaarste gaat de komende vijftig jaar verder
oplopen. Niet alleen door verdere stijging van het gebruik, maar
met name door de klimaatverandering. Het tekort zal de econo-
mische groei belemmeren en prijzen zullen stijgen. Dat maakt
primaire levensbehoeften als water en voedsel voor grote groepen
mensen onbetaalbaar.
als ze zich voordoen. Het is altijd wat hier. Aard
verschuivingen, droogte, tornado’s, orkanen. Wij
zijn ontzettend goed in rampenbestrijding. Pas nu
de waterspiegelstijging duidelijk merkbaar wordt,
neemt de roep om integrale, duurzame oplossingen
toe.’
En dan bellen we de Nederlanders.
‘We zien hier ook Engelse, Deense en Australische
organisaties. Die zijn goed in architectuur, droogte
en gemeenschappelijk watergebruik. Maar je hoort
hier toch het vaakst bij waterproblemen: bring in
the Dutch! We hebben ook niet voor niets een Ne-
derlander die de Hurricane Sandy Rebuilding Task-
force leidt. Niemand weet er zoveel van als jullie.’
Vraagt watermanagement niet om een hele
andere houding van de overheid?
‘In Nederland kan de overheid verregaand ingrijpen
als het nodig is om overstromingen te voorkomen.
In Amerika stuit je dan op grondwettelijke bezwa-
ren. Onze grondwet laat veel meer vrijheid aan
staten zelf. In rijke staten zoals Texas kun je dan een
mooie waterkering bouwen. Maar in armere staten
zoals Louisiana zijn de middelen beperkt. Je moet
dan belastingbetalers in heel Amerika overtuigen
dat ze een bijdrage gaan leveren aan een dijk in
Louisiana. Dat ligt hier heel gevoelig. Wat we nu
doen is dus al heel wat. Je verandert die grondwet
niet even.’
Wat kunnen Nederlandse experts van
Amerika leren?
‘Jullie mogen graag klagen over de regen, maar jul-
lie hebben heel matig weer en daar moet je eigenlijk
blij mee zijn. Jullie kunnen door ons te helpen veel
kennis opdoen over extreem weer en hoe dat het
watermanagement beïnvloedt. Door extreem weer
weten wij veel van onderhoud van infrastructuur
na een storm. Nederland is een laboratorium voor
Amerika, maar wij zijn ook steeds meer een labora-
torium voor jullie.’
Jullie hebben nu ook je eigenWater Institute,
een onafhankelijk onderzoeks- en kennis
instituut in Louisiana. Waarom vind je die
onafhankelijkheid zo belangrijk?
‘Met dat instituut, naar voorbeeld van Deltares,
heeft Louisiana een heel goede keus gemaakt.
Er is veel geld verzameld voor het herstel van de
kust van Louisiana. Dat willen ze goed uitgeven.
Overheden zijn niet altijd het best in de allerslimste
kennis binnenboord halen en in een groot land
als Amerika gebeuren sommige dingen dubbel
en andere dingen weer niet. Normaal doet het US
Army Corps of Engineers dit soort onderzoek, maar
aangezien die vanuit het Pentagon voor 49 staten
werken, duurt dat vaak erg lang. In een onafhanke-
lijk instituut kun je zaken concentreren, zonder dat
iemand er te veel controle over heeft.’
Is deWater Campus er alleen voor Louisiana,
of ook voor de rest van de wereld?
‘Ze gaan zich natuurlijk eerst richten op Louisiana.
Maar alles wat daar geleerd wordt, hopen we wel in
de rest van de wereld toe te kunnen passen.’
Wat adviseer je de wereld?
‘Het is van cruciaal belang om op watergebied
wereldwijd kennis te delen en te verbeteren. De
Nederlanders weten veel van langetermijnoplossin-
gen en voorspellingsmodellen, in Zuid-Azië weten
ze veel van extreem weer. Amerikanen zijn goed in
efficiënte probleemoplossing. Er wordt al heel veel
samengewerkt en dat levert veel op. Ik zou best
eens willen fantaseren over een stap verder: één
onafhankelijk wetenschappelijk wereldinstituut.
De uitdagingen die voor ons liggen zijn er groot
genoeg voor.’
Dale Morris: ‘De houding tegenover watermanagement is in Amerika
duidelijk aan het veranderen.’
