24 / 36
20
DELTARES, SEPTEMBER 2016
Uitvinden doe je thuis, voor de buis.
Tijdens het Wereldkampioenschap
zwemmen 2003 in Barcelona zit Hans
Hill te kijken naar een interview, waarin
zwemster Inge de Bruijn vertelt dat ze
haar wereldrecord maar niet kan ver
beteren vanwege haar eigen golfslag
bij keerpunten. Dat intrigeert Hans, die
dan nog werkt als reclamefotograaf: ‘Ik
dacht: wat vreemd, daar moet toch iets
voor te verzinnen zijn.’
Wasbak
De uitvinder loopt naar een kast vol
zelfgemaakte modellen van gips, piep
schuim en plastic. ‘Destijds gebruikte
men in Barcelona een
nieuw type zwem
lijn, maar de blok
ken aan die lijnen
zaten veel te dicht.
De watergolf kon niet
in die kleine gaat
jes komen om de
golfslag te breken.
Zo’n blokje moet het water van de golf
opnemen en daarna weer vertraagd
afgeven in het zwembad.’
Moet je voor dat soort ideeën geen in
genieur zijn? Niet per se, vertelt Hans.
‘Als fotograaf let ik op de details, laat ik
me inspireren door mijn omgeving en
put ik uit mijn ervaringen. Kennis kan
ook een rem zijn: dan durf je niet meer
op een eenvoudige manier te denken.’
Hij slaat aan het ontwerpen en test al
zijn prototypes thuis, in de wasbak.
Een pilaarvormig stuk piepschuim,
voorzien van gaten, is het resultaat.
Hij weet zeker dat het werkt, maar de
Zweedse firma die zwembadbenodigd
heden maakt, is niet geïnteresseerd.
Hill laat zich niet uit het veld slaan: de
Technische Universiteit in Delft, Rijks
waterstaat en MARIN in Wageningen
zijn de volgende op zijn lijstje.
Van zwembad naar dijk
‘Bij de TU Delft gaf de medewerker aan
dat mijn techniek wellicht voor dijken
geschikt zou zijn, omdat die ook te
maken hebben met golfopname.’ Hill
duikt weer de kast in en haalt twee
kleine gipsmodellen tevoorschijn:
de oervormen waaruit het Hillblock
is ontstaan. ‘Toen bedacht ik deze.
Ze waren nog moeilijk te maken,
het bovenste deel moest er apart op
worden gelijmd. Maar het werkte.’
In eerste instantie reageren RWS en de
TU Delft sceptisch: ‘Ik had niet aan een
technische universiteit gestudeerd. Ze
vertelden me dat heel veel onderzoe
kers al hadden geprobeerd dijkstenen
te optimaliseren. “De openingen tus
sen de blokken zijn te groot,” zeiden
Een zwemster brengt voormalig reclamefotograaf Hans
Hill op het idee voor een nieuwe drijver aan zwemlijnen
van wedstrijdbaden. Uit die constructie komt een revoluti
onaire dijksteen voort. Inmiddels ligt er zo’n 16 kilometer
Hillblock in Nederland. Een gesprek met de uitvinder, over
de waarde van goed onderzoek.
DOOR ANNEMIEK MEERTENS
BEELD SAM RENTMEESTER
BEDACHT IN
WASBAK,
BEWEZEN IN
DELTAGOOT