7 / 36
DELTARES, SEPTEMBER 2016
7
‘HANG EEN
PRIJSKAARTJE
AAN DE NATUUR’
Een meer bevlogen betoog voor gedegen cijfers dan dat van Kitty
van der Heijden, directeur World Resources Institute Europa, kun
je bijna niet krijgen. Wat haar betreft waren de oplossingen voor
wereldproblemen nog nooit zo dichtbij. ‘In Parijs zijn wonderen
verricht, geloof me. Maar we zijn er nog niet.’
DOOR PJOTR VAN LENTEREN / BEELD FRANK RUITER
K
itty van der Heijden groeit op in een Rotter
damse ondernemersfamilie. Na een studie
economie, afgesloten met een onderzoek
naar illegale abortus onder Mexicaanse
vrouwen, raakt ze steeds meer sociaal be
trokken. Duurzaamheid en gelijkheid zijn
onderwerpen die zij in nauwe samenhang beziet. Ze
maakt carrière bij de Nederlandse overheid, uiteindelijk
als ambassadeur duurzame ontwikkeling. Tegenwoordig
is ze directeur van de Europese vestiging van het World
Resources Institute. Daar strijdt ze, met harde cijfers in
de hand, voor een duurzame en sociale omgang met
natuurlijke hulpbronnen. Helemaal bovenaan haar ver
langlijstje? ‘Water, water en water.’
Wie naar jullie website en presentaties kijkt,
kan daar een beetje moedeloos van worden.
Indringende cijfers, grote uitdagingen.
‘Dat is zo. Maar we kunnen die uitdagingen aan. Moede
loos? Dat moet dan maar even, want het bewustzijn is
nog veel te laag. Toen ik jaren geleden bij het ministerie
van Buitenlandse Zaken ambassadeur duurzaamheid
werd, kreeg ik condoleances van sommige collega’s. Ze
vonden het zielig voor mij. Want de groene hoek, daar
maak je geen echte carrière. Ook buiten het ministerie
trof ik vooral onwetendheid, scepsis en desinteresse
aan. Dat kunnen we ons niet meer permitteren.’
Helpt dat nu, dat hameren op wat we allemaal
nog moeten doen voor een betere wereld?
‘Het is nodig en het helpt. Ik zie de laatste tijd een ken
tering bij overheden, maar het bedrijfsleven loopt op
dit moment voorop. Ik ben ook commissaris bij multi
national Unilever. Daar kijken we tegen 300 miljoen
schade aan door klimaatverandering: mislukte oogsten,
fabrieken en magazijnen onder water, kapotte snelwe
gen. Als je dat weet, wil je het onderliggende probleem
aanpakken.’
Dat klinkt mooi, maar wanneer gaan multi
nationals écht aan de slag?
‘Het zijn er nog te weinig en het gaat nog niet snel
genoeg. Maar er is wel beweging. Dankzij Global Forest
Watch, een van de tools die wij samen met veertig part
ners ontwikkelden, kan nu ontbossing bij de productie
van palmolie worden tegengegaan. Je kunt op de satel
lietbeelden de kleur van de t-shirts van de daders zien.
Unilever heeft op basis daarvan recent met een grote
leverancier gebroken. Maar ook lokale activisten kunnen
dankzij deze openbare, gratis beschikbare informatie van
zich laten horen.’
Nu de politiek nog.
‘Inderdaad. We zijn erg blij met de resultaten die zijn
behaald in Parijs. Daar zijn wonderen verricht, geloof