5 / 36
DELTARES, SEPTEMBER 2016
5
H
et water in rivierengebied Eems
Dollard vertroebelt en ecologische
problemen nemen toe. Op
6 juli 2016 hebben het Rijk en
de provincie Groningen het meerjarig
programma ‘Eems-Dollard 2050’ vast
gesteld om de ecologische kwaliteit en
duurzame economische ontwikkeling te
verbeteren. Deltares en Imares hebben
hiervoor de opgave in beeld gebracht en
bouwstenen aangereikt voor de aanpak.
Na eeuwen van inpoldering blijkt het
aantal bezinkplaatsen voor slib in het
rivierengebied Eems-Dollard sterk afge
nomen. Tot halverwege de jaren ’90 werd
het overtollige slib nog verwijderd door het
baggeren van vaargeulen en havens.
De ambitie is om op termijn 1 miljoen
kuub slib per jaar uit het gebied te
halen. Dit slib kan worden gebruikt voor
dijkversterking of bodemverbetering.
In de periode tot 2020 gaat Deltares
meewerken aan pilots om slib te
verwijderen uit het systeem. Nuttige
toepassingen van slib en inzicht in de
kosten en baten worden ook bekeken
.
PLASTIC AFVAL
GEVAAR VOOR
VOLKSGEZONDHEID
Grote plastics vallen uit elkaar in micro- en
uiteindelijk zelfs nanodeeltjes. Via ons voedsel,
drinkwater en zelfs de lucht worden mensen
blootgesteld aan nano- en microplastic
deeltjes. Dit levert een potentieel gevaar voor
de menselijke gezondheid. Een nieuw gevaar
vormen de ziekteverwekkers die zich aan
microplastics kunnen hechten en verspreiden.
Bijvoorbeeld in kwetsbare deltagebieden waar
de sanitaire voorzieningen niet zo goed zijn en
afvalwater niet of nauwelijks wordt gezuiverd,
ontstaat een grote kans op besmetting en
infectieziektes doordat mensen zwemmen
in vervuilde rivieren. Prof. Dick Vethaak van
Deltares en de Vrije Universiteit Amsterdam
en dr. Heather Leslie, ook verbonden aan
de VU, stellen dat in een recent gepubliceerd
artikel. Het nog onduidelijk in welke mate
deze plastics een gevaar vormen. Beide
onderzoekers breken daarom een lans voor
meer onderzoek naar de effecten van plastics
op de gezondheid.
ZOETWATERBRON OP EILANDEN
BESCHERMD TEGEN ZOUT WATER
Kleine oceanische eilanden in de Cariben en de Pacific zijn grotendeels afhankelijk van
zoetwaterlenzen in de ondergrond. Deze worden ernstig bedreigd door zeespiegelstijging,
kusterosie en overexploitatie. Een innovatie van Deltares kan de voorraden helpen
beschermen: Seepcat. Seepcat vangt kwelwater op; zout grondwater dat richting de zoet-
waterbellen stroomt. Het slimme ‘kwelscherm’ is vorig jaar in Nederland in de Zeeuwse
Perkpolder samen met Rijkswaterstaat getest. Het scherm bestaat uit een reeks verticale
buizen die 15 tot 25 meter diep in de ondergrond van de kuststrook worden geplaatst.
De buizen vangen het zoute grondwater op en leiden het terug naar de zee. Zo zal de
zoetwaterlens niet krimpen en kan deze – onder de juiste omstandigheden - zelfs groeien.
Grondwaterexperts Perry de Louw en Gualbert Oude Essink presenteerden hun bevindingen
begin juli 2016 op de International Salt Water Intrusion Meeting (SWIM) in Cairns, Australië.
Het kwelsysteem trok veel belangstelling. Inmiddels zijn de onderzoekers van Deltares op
zoek naar een eiland om het systeem te testen.
SLIB OPRUIMEN IN EEMS DOLLARD
FOTO: MARCEL TAAL
Meer berichten op
www.deltares.nl